Film traktuję bardzo osobiście z wielu względów. Nie mam historii nowotworowej, nawet w rodzinie, ale temat śmierci i decydowania o niej jest dla mnie ważny. Sama też po prostu boję się raka, a jest on coraz powszechniejszą chorobą, dotykającą coraz więcej ludzi, także młodych.
"Lęk" jest wstrząsający. Przepełniony bólem, cierpieniem nie tylko fizycznym, ale też psychicznym. Niektóre obrazy i sceny są ohydne i takie mają być. Tak wygląda rak. Tak wygląda zmęczenie życiem. Film przede wszystkim pokazuje, jak bardzo nie możemy decydować o swoim życiu, o tym, czy chcemy dalej żyć, czy nie. Pomijając fakt, że eutanazja oczywiście nie jest legalna w większości krajów (w Polsce nie będzie nigdy i to jest smutny fakt - tutaj o wszystkim decyduje jedna grupa społeczna zaślepiona jakąś religią i swoim wszechmogącym Panem Bogiem, a także zwykłe zacofanie i brak empatii), to od początku w świadomym planie Małgorzaty przeszkadza Łucja. Robi praktycznie wszystko, nawet tak żenujące rzeczy, jak stwierdzenie, że jej siostra podoba się facetowi na stacji benzynowej, któremu, jeśli już, to bardziej podobała się Łucja, sądząc po tym, jak na nią patrzył. Sama Małgorzata po prostu ma dosyć - ciągłego bólu, stanu zombie po morfinie, upokorzenia (trochę na własne życzenie, ale ok, chciała przeżyć ostatnie uniesienie, szkoda że z randomowym kolesiem w stadninie). Ja nie dziwię się jej decyzji. Nie bałam się, że Łucja jej przeszkodzi, ale działania siostry były po prostu irytujące. Rozumiem, że nie chciała stracić bliskiej osoby, ale zupełnie nie rozumiała, że ona cierpi, zżerana żywcem przez raka. Tak naprawdę Łucja chciała zatrzymać Małgorzatę za wszelką cenę nie dla Małgorzaty, ale dla samej siebie. I taka jest brutalna prawda o tym, dlaczego między innymi eutanazja jest nielegalna - bo nasze społeczeństwo jest egoistyczne. Bo ważne jest moje cierpienie, a nie cierpienie człowieka, który jest beznadziejnie chory albo który po prostu jest zmęczony życiem i już nie chce dłużej się męczyć. Czasy są jakie są, będzie gorzej i myślę, że wprowadzenie legalnej eutanazji będzie kwestią czasu. Nie piszę, że za 10 lat, ale to będzie musiało nastąpić. Nie bez powodu ludzie chorzy po prostu popełniają samobójstwa, bo są zmęczeni i cierpią niewyobrażalnie. A tych raków będzie coraz więcej. Oczywiście Polacy nadal będą jeździć za granicę, bo u nas na takie rzeczy jest modlitwa i zawierzenie Matce Boskiej ❤️
Sam film nie jest arcydziełem, ale mnie przeorał psychicznie i wycisnął ze mnie łzy. Tak bardzo, że musiałam odpoczywać i pauzować film. Bałam się go bardzo, mimo to obejrzałam. Żałuję, bo dla mnie jest za mocny i skłonił do myślenia o czymś, o czym myśleć po prostu nie chcę. Nie jestem na to gotowa i nigdy nie będę. Nie byłoby dobrego czasu na ten film nigdy. "Lęk" spowodował u mnie w środku takie nieprzyjemne skręcenie, dokładnie takie jakie się ma na myśl o czymś, o czym wolałoby się nie myśleć, do czego wolałoby się nie wracać.