Skojarzenia z filmami istotnymi nie mogą podnosić rangi oglądanego. Mam wrażenie, iż ,,Pokuszenie" osiągnięciem nie jest ani reżyserskim ani aktorskim. Cielecka wygrywa ledwie żal kobiety niewykorzystanej przez mężczyznę i podporządkowanie swoim strażnikom. Nie oferuje widzowi nic pomiędzy a tam jest miejsce i na furie i na pokorę, żeby już przy tym diapazonie pozostać. Po co próba wciśnięcia w materię filmu, wątku niewykorzystanego przecież tzw. syndromu sztokholmskiego, zaiste nie rozumiem. Dlaczego Ksiądz(Łukaszewicz) nie dostaje więcej cech mizogina, przecież przez brak jakieś wyrazistości tej postaci to on bardziej jest jak strój agenta ubezpieczeniowego (czytaj: nijaki) niż księdzem, w trybie przypuszczającym, budzącym się rano z poczuciem winy. Reżyserka ma zbyt duże doświadczenie w robieniu kina, żeby to odpuścić.Mnie te braki utrudniają osiągnięcie satysfakcji z seansu.
Good night, and good luck, esforty.
4/10